ریشی کنار مادرش در بنگلور (مرکز استان کارناتاکا و شهری در کشور هند) نشسته و توضیح میدهد در حالبرنامهنویسی بازی Flappy Bird است. این بازی تقریبا به اتمام رسیده و تنها انتخاب رنگ پسزمینه هنگامی که پرندهای درحال پرواز به مانعی برخورد میکند، باقی مانده است. درحالی که ریشی آخرین دستورهای بازی را تکمیل میکند، مادر ریشی از بازیها و انیمیشنهایی میگوید که فرزندش طی چهار ماه گذشته شروع به کدنویسی آنها کرده است. او بهعنوان مادر، تمایل کودکش به برنامهنویسی را بسیار شگفتانگیز میداند.
ریشی با انرژی و هیجان، از بازی مورد علاقهاش، «پرتاپ توپ» میگوید و همزمان درحال هدفگیری با کامپیوتر برای پرتاپ توپ است. اولین نشانههای علاقهی ریشی به کامپیوتر و تکنولوژی به زمانی برمیگردد که والدینش او را در وایتهت جیآر (Whitehat Jr) ثبتنام کردند. وایتهت جیآر، شرکتی در بمبئی است که به کودکان برنامههای آموزشی برنامهنویسی ارائه میکند. درحال حاضر، این کودک هفتهای سه ساعت زمان خود را برای یادگیری کدنویسی صرف میکند.
آنچال رخی، مربی ریشی پنج ساله، به پیشرفت او افتخار میکند. آنچال ۲۹ ساله دارای مدرک تحصیلی طراحی گرافیک است. او میگوید:
وقتی ریشی درحال برنامهنویسی بازی پرتاب توپ بود، بسیار شگفتزده شدم که چگونه از منطق برای تنظیم سرعت توپ استفاده میکند تا به هدف برسد. کودکان از کدهای کشیدن و رها کردن (drag-and-drop) استفاده میکنند، اما گاهی اوقات واقعا خلاق هستند. ریشی هم یکی از همان خلاقان برنامهنویسی است.
کلیک و سوایپ کردن
بسیاری از والدین دوست دارند فرزندشان از نحوه ساخت تکنولوژیهایی که به آنها وابستهاند، آگاه باشند و بتوانند چگونگی ساخت این فناوریها را یاد بگیرند. در عصر دیجیتال امروز، بیشتر کودکان قبل از اینکه بتوانند بهدرستی صحبت کنند یا راه بروند، کلیک و سوایپ کردن (swipe) را یاد میگیرند. گوشیهای هوشمند و تبلتها، بهترین آرامکنندههای دیجیتالی، همراهان و تفریح کودکان هستند. پس بهنظر طبیعی است که والدین انتظار داشته باشند فرزندانشان به یادگیری تکنولوژی مجهز شوند.بسیاری از والدین دوست دارند فرزندشان از نحوه ساخت تکنولوژیهایی که به آنها وابستهاند، آگاه باشند
به همین منظور، تعداد زیادی از مراکز برنامهنویسی در بنگالورو، دهلی، بمبئی، گوروگام و چندیگر خدمات متناسب با نیاز کودکان را ارئه میدهند. بیشتر این مراکز از ابزارها و پلتفرمهای مشترکی مانند باتلی (Botley)، لایت بوت (LightBot)، کد استودیو (Code Studio) یا اسکرچ امآیتی (Scratch MIT) استفاده میکنند. این پلتفرمها در غرب کاربرد تجاری دارند، بهطوری که آموزش کدنویسی به کودکان منجر به شکوفایی صنعت خواهد شد. هدف این است که مهارت ایجاد مجموعهای دقیق از دستورالعملهای زبانی که رایانه آن را درک میکند،در کودک پرورش داده شود.کاران باجاج، بنیانگذار وایتهت جیآر در سال ۲۰۱۸ در بمبئی گفت:
پیش از انقلاب صنعتی، کمتر از ۱۰ درصد مدارس، ریاضیات را آموزش میدادند. اما بعد از ظهور انقلاب صنعتی، همه مدارس اقدام به آموزش و تدریس ریاضیات کردند؛ زیرا چنین دانشی مرکز انقلاب بود. حالا ما در اواسط دورهی انقلاب کامپیوتری هستیم و این همان پدیده است، مدارس باید اهمیت برنامهنویسی بهعنوان یک مهارت را درک کنند.
رخی یکی از مربیان وایتهت جیآر میگوید به کودکان ابتدا اصطلاحاتی مانند کد، دستور و الگوریتم آموزش داده میشود. درس بعدی، چگونگی شکستن یک تکلیف به چندین دستور است که برای کامپیوتر قابل فهم باشد؛ این یکی از اصول اساسی برنامهنویسی و کدنویسی است. برای چنین کاری، نیازی به مهارت خواندن و نوشتن کودکان نیست، زیرا از داستانها و تصاویر برای توضیح این مفاهیم استفاده میشود.