نئورالینک، شرکت نوپای ایلان ماسک با ایده‌‌ی اتصال مغز انسان و کامپیوتر، به‌‌زودی آخرین اخبار مهم از دستاوردهای تازه‌‌اش را منتشر خواهد کرد.

پس از مدت‌‌ها انتظار، اولین پست توییتری شرکت مرموز و جدید ایلان ماسک با نام نئورالینک (Neuralink) منتشر شد. این شرکت نوپا درزمینه‌‌ی‌‌ ایده‌‌ی اتصال میان مغز انسان و کامپیوتر فعالیت می‌کند. به بیان دقیق‌‌تر، هدف این شرکت ساخت رابط کاربری میان مغز و ماشین با پهنای باند بسیار وسیع است تا بتواند عملا ارتباط میان انسان و کامپیوتر را میسر کند. این شرکت ۱۰ ژوئیه (۱۹ تیر) اعلام کرد در رویدادی که فردا در سان‌فرانسیکو برگزار خواهد شد، شرکت‌کنندگان خواهند توانست از آخرین دستاوردهای فعلی و برنامه‌‌های آینده‌‌ی این تیم آگاه شوند.

شاید یکی از نکات جذاب این رویداد آن باشد که نئورالینک تصمیم گرفته است فرصتی دراختیار عامه‌‌ی مردم قرار دهد تا بتوانند بخت خود را برای حضور در این رویداد بیازمایند. داوطلبان می‌‌توانند به هشت پرسش پاسخ دهند و ضمن دادن لینک به پروفایل شخصی خود در شبکه‌‌ی اجتماعی لینکدین، توضیح دهند چرا می‌‌خواهند در این رویداد حضور یابند. همچنین، این شرکت به کسانی که نتوانند در این رویداد حضور یابند، اطمینان‌خاطر داده است که می‌‌توانند آن را ازطریق استریم زنده به‌‌صورت آنلاین تماشا کنند.

این اعلانیه باعث شد موجی از هیجان در میان ۳۹ هزار دنبال‌‌کننده‌ی حساب توییتری نئورالینک پدید آید، تا آنجا که یکی از دنبال‌‌کنندگان از این رویداد به‌‌عنوان «مهم‌‌ترین جهش در روند فرگشت بشر» یاد کرده است. حال پرسش مهم این است: «نئورالینک قرار است واقعا چه‌ کاری برایمان انجام دهد؟»

آنچه تاکنون می‌‌دانیم

ماسک مدام از نیاز به خلق رابط کاربری میان مغز و ماشین سخن می‌‌گوید که به‌‌کمک آن بتوان با خطر قریب‌‌الوقوع ظهور ابرهوش مصنوعی مقابله کرد. در سپتامبر ۲۰۱۶، وی در اظهاراتی گفته بود موجود ترکیبی از انسان و هوش مصنوعی می‌‌تواند به «دموکراتیزه‌‌کردن هوش مصنوعی» کمک کند و از تمرکز قدرت در دستان ماشین دیکتاتور شیطان‌‌صفت جلوگیری کند. به‌گفته‌ی ماسک، اساسا برای جلوگیری از غلبه‌‌ی هوش مصنوعی، بشر نیاز دارد خود را با هوش مصنوعی ادغام کند:

فکر می‌‌کنم بتوانیم با بهبود پیوند عصبی میان کورتکس مغز و افزونه‌‌ی دیجیتالی خود، به‌‌شکلی مؤثر با هوش مصنوعی ادغام شویم و تنها معضل پیش‌‌ روی ما در این راه، مشکل پهنای باند است. می‌توانیم به‌‌شکل مؤثری به سیمبیوت انسان و هوش مصنوعی تبدیل شویم. اگر این فناوری فراگیر شود و هرکس بتواند عملا آن را دراختیار داشته باشد، می‌‌توان امیدوار بود که «مشکل کنترل» حل شود و دیگر جای نگرانی برای ظهور هوش مصنوعی دیکتاتور و شیطان‌‌صفت نباشد؛ چراکه در این وضعیت، ما نیز به‌‌صورت تجمیعی هوش مصنوعی به‌‌شمار خواهیم آمد.

در همین زمینه، نئورالینک در سال ۲۰۱۶ به‌‌عنوان شرکت تحقیقات پزشکی در کالیفرنیا تأسیس شد. پست‌‌های توییتری این هفته‌‌ی شرکت، اولین‌بار نیست که با واکنش مخاطبان مواجه شده است. کمی قبل‌‌تر، حساب توییتری نئورالینک پستی از تیم اوربن، از نویسندگان وب‌‌سایت WaitButWhy، بازنشر کرد. در آوریل ۲۰۱۷، این وب‌‌سایت مقاله‌‌ای بسیار بلند از اظهارات ایلان ماسک درباره‌ی ماهیت نئورالینک و برنامه‌‌های آینده‌‌ی آن منتشر کرده بود.

پست توییتری یادشده درباره‌ی یکی از مهم‌‌ترین نکات مبهم از فعالیت‌‌های نئورالینک شفاف‌سازی کرد:

فعالیت شرکت (حداقل در ابتدا) حول موضوع ساخت واسط عصبی نصب‌شدنی روی جمجمه شکل نگرفته بود. این شرکت درصدد است از فناوری‌‌های متفاوتی با هدف ایجاد ارتباط میان مغز و کامپیوتر استفاده کند. این فناوری می‌‌تواند شامل کاشت الکترودهای عصبی روی مغز باشد.

اهداف واقعی این فعالیت‌‌ها روی کاربری‌‌های پزشکی متمرکز خواهد بود. به‌گفته‌ی اوربن، نئورالینک تا سال ۲۰۲۱ محصولی به بازار عرضه خواهد کرد که می‌‌تواند در درمان آسیب‌‌های جدی مغزی مانند سکته و زخم‌‌های سرطانی و مشکلات مادرزادی مؤثر واقع شود. این شرکت در آغاز فعالیت خود، از ایجاد ۱۵ فرصت شغلی در این حوزه سخن گفت.

به‌‌نظر می‌‌رسد این مقاله، تنها منبع اطلاعاتی موجود درباره‌‌ی برنامه‌‌های نئورالینک باشد و مشخص نیست آیا هیچ‌‌یک از این اهداف تاکنون تغییری کرده‌‌اند یا خیر. چهار ماه پس از انتشار این پست، ماسک عنوان کرد که شرکتش به‌‌دنبال جذب سرمایه‌‌گذار نیست.

در مارس ۲۰۱۸، مشخص شد جیرد بیرچال، مدیرعامل نئورالینک، قصد دارد با بازسازی محل استقرار دفاتر شرکت در سان‌فرانسیسکو، شرایط را برای نگه‌داری انواعی از جوندگان فراهم کند. با‌این‌حال، ماسک هرگز درباره‌ی آغاز آزمایش‌‌های حیوانی اظهارنظر نکرده بود. اندکی بعد نئورالینک به مدیریت بخش برنامه‌‌ریزی شهری اعلام کرد شرکت از عملی‌کردن این تصمیم منصرف شده است. شواهد بعدی نشان داد نئورالینک از ژوئن ۲۰۱۷، تحقیقات خود را در کمپ دیویس دانشکاه کالیفرنیا انجام ‌‌داده است.

در آوریل ۲۰۱۹، پنج دانشمند مرتبط‌‌ با نئورالینک مقاله‌‌ای منتشر کردند که نوعی تکنیک مشابه عملکرد چرخ خیاطی را برای کاشت ادوات سنجشی در مغز انسان توصیف می‌‌کرد. دانشمندان از تعدادی موش آزمایشگاهی و سوزن برای جای‌‌گذاری سریع الکترودهای پلیمری انعطاف‌‌پذیر در مغز استفاده کردند. قطعه‌‌ی واسط به مداری متصل شده بود که دستورها را پردازش می‌‌کرد. نتایج حاصل از این آزمایش‌‌ها طیف وسیعی را شامل می‌‌شد: برخی از موش‌‌ها توانستند تا مدت دو ماه بورد را روی مغز خود نگاه دارند و در برخی دیگر، این مدت چندان طول نکشید.

در مه ۲۰۱۹، شرکت نئورالینک توانست ۳۹ میلیون دلار از بودجه‌‌ی ۵۱ میلیون دلاری موردنیاز خود را تأمین کند. حال شاید پس از مدت‌‌ها حرف‌‌وحدیث درباره‌ی ادعاهای ماسک علیه خطرهای بالقوه‌‌ی هوش مصنوعی، بالاخره زمان آن فرارسیده است که نتایج اقداماتی واقعی در این عرصه را شاهد باشیم.

برای دیدن مطالب فناوری بیشتر اینجا کلیک کنید

منبع خبر