شروع درخشش THE LAST OF US
سالها پیش «ویلیام هگنباتوم» و رابرت دووراک که به دنبال خلق سرگرمی بودند، اولین بازی ویدیویی را در سال 1958 میلادی ساختند. بازی «تنیس برای دو نفر» بیش از هر چیز یک اثر پیش پا افتاده بود که برای سرگرمی بیهوده و گذراندن وقت ایجاد شده بود. اما با گذشت زمان، بازیهای ویدیویی بهعنوان یک رسانه مراحل متعددی را طی کردند و به تدریج تکامل یافتند تا جایی که به بخشی ضروری از فرهنگ جهانی و شکلی از هنر تعاملی مدرن تبدیل شدند. امروز پیچیدگی آنها و سهولتی که میتوانند ما را به جهانهای تخیلی بکشانند، عامل تجربهای منحصربهفرد است که در آن ما از پالت رنگارنگی از متنوعترین احساسات عبور میکنیم.
با این تفاسیر، همه اینها و کمی بیشتر را میتوان در نمونه بازی معروف «The Last of Us» محصول سال 2013 مشاهده کرد. این بازی از زمان انتشار خود باعث خوشحالی و شگفتی منتقدان و میلیونها بازیکن در سراسر جهان شده است و به درستی میتوان ادعا کرد که یکی از بهترین بازیهای دهه اخیر است. با وجود این، تصمیم شرکت تلویزیونی HBO برای اجرای یک اقتباس لایو اکشن از بازی ویدیویی به همین نام، با شک و تردید قابل توجهی از سوی اکثر طرفداران مواجه شد.
علت این شک و تردید گذشته سیاه اقتباسهای سینمایی از روی بازیها بود. این یعنی، تلاشهای قبلی برای اقتباس از بازیهای ویدیویی مختلف در پرده بزرگ سینما در بهترین حالت منجر به دستاوردهای متوسطی شد که به سرعت در معرض فراموشی سینمایی و عمومی قرار گرفتند. اما با قضاوت آن چه در قسمت اول این سریال شاهد آن بودیم، به نظر میرسد که این نفرین تاسف بار سرانجام شکسته شده است. نکته مثبت این اپیزود آن است که از همان ابتدا، The Last of Us به عنوان یک راهنمای با کیفیت عمل میکند که نه تنها بیننده را به طور کامل در سفر تاریک و بی رحمانه بشریت به گِل نشسته راهنمایی میکند، بلکه به او نشان میدهد که چگونه از تاریکی به سمت نور خارج شود.
اکنون سریال «آخرین بازمانده از ما» به نظر روی موج همین ایده سوار است. همه اینها The Last of Us را در قالب یک بازی ویدیویی زینت داده است، و همین شانس وجود دارد که HBO بتواند همان را در اقتباس خود از بازی ارائه دهد. این سریال داستانی درباره ماهیت تمدن است. به طور خاص، این داستان در مورد پیوندهایی است که بین مردم شکل میگیرد، شبکهها و ارتباطاتی که در خدمت ساختارهای بزرگتر ایجاد میشوند: واحد خانواده، دولت، روابط. این مجموعهای نسبتاً جهانی از موضوعات است، اما به نظر آنها قانعکننده هستند.
صرف نظر از اینکه این بازی ویدیویی را بازی کردهاید یا برای اولین بار است که در مورد آن میشنوید، The Last Of Us شایسته توجه شماست. شناخت یا عدم شناخت شما از اثر اصلی به هیچ وجه بر لذت بردن شما از این سریال به مدیریت شبکه HBO تأثیر نمیگذارد. سریال The Last of Us داستانی است که شاید قبلا میلیونها بار آن را دیدهاید. داستانی که ما را در یک سقوط آزاد، در شکوه کامل هرج و مرج و خودخواهی فرو میبرد، و سپس تلاش ما برای غلبه و برخاستن از آن را به بهترین شکل توصیف میکند.