در یکی از ایالت‌های استرالیا دوربین‌های شهری به گونه‌ای تنظیم شده‌اند که بتوانند از رانندگانی که در حال رانندگی با گوشی موبایل صحبت می‌کنند، عکسبرداری کنند.
دولت محلی یکی از ایالت‌های استرالیا برای اولین‌بار در دنیا برای شناسایی خودکار افرادی که حین رانندگی از گوشی موبایل خود استفاده می‌کنند، برنامه‌ی نظارتی با دوربین‌های مبتنی بر هوش مصنوعی را اجرا کرده‌اند.
این برنامه از اول دسامبر در ایالت نیوساوث‌ولز به‌طور عمومی مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ البته پیش‌تر هم برنامه‌ی یادشده ۶ هفته به‌صورت آزمایشی به کار برده شد و در آن ۱۰۰ هزار رانندهی متخلف شناسایی شدند. برنامه‌های مشابهی هم در بریتانیا و عربستان سعودی مورد آزمون قرار گرفته‌اند؛ اما برنامه‌ی استفاده شده در نیوساوث‌ولز، اولین نمونه‌ای است که در مقیاس بزرگ مورد استفاده قرار می‌گیرد.
دولت محلی یکی از ایالت‌های استرالیا برای اولین‌بار در دنیا برای شناسایی خودکار افرادی که حین رانندگی از گوشی موبایل خود استفاده می‌کنند، برنامه‌ی نظارتی با دوربین‌های مبتنی بر هوش مصنوعی را اجرا کرده‌اند.
این برنامه از اول دسامبر در ایالت نیوساوث‌ولز به‌طور عمومی مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ البته پیش‌تر هم برنامه‌ی یادشده ۶ هفته به‌صورت آزمایشی به کار برده شد و در آن ۱۰۰ هزار رانندهی متخلف شناسایی شدند. برنامه‌های مشابهی هم در بریتانیا و عربستان سعودی مورد آزمون قرار گرفته‌اند؛ اما برنامه‌ی استفاده شده در نیوساوث‌ولز، اولین نمونه‌ای است که در مقیاس بزرگ مورد استفاده قرار می‌گیرد.
دوربین‌های تشخیص گوشی تلفن همراه نمی‌توانند در لحظه رانندگانی را که در حال مکالمه با گوشی هستند، شناسایی کند. در عوض این دوربین‌ها از همه‌ی خودرو‌هایی که از جلوی لنز آن می‌گذرند، عکس می‌گیرد تا بعداً آن‌ها را تحلیل کنند. اگر نرم‌افزار مخصوص تحلیل عکس‌ها، تشخیص دهد که راننده در حال صحبت با گوشی بوده‌است، قبل از اینکه پیام جریمه برای راننده ارسال شود، یک افسر اداری عکس را مجدداً بررسی می‌کند تا اطمینان حاصل شود.
قرار است تا ۳ ماه پس از راه‌اندازی دوربین‌ها، رانندگان متخلف تنها اخطارهایی را از طرف راهنمایی و رانندگی دریافت کنند؛ اما پس از این زمان، رانندگان متخلف باید جریمه‌ای برابر با ۳۴۴ دلار (و در صورت تخلف در محدوده‌‌ی مدارس، ۴۵۷ دلار)، پرداخت کنند؛ علاوه‌براین ۵ امتیاز منفی هم برای گواهینامه‌ی آن‌ها لحاظ خواهد‌شد. مسئول این فعالیت در نیوساوث‌ولز می‌گوید:
کنترل‌های شدیدی صورت می‌گیرد تا اطمینان حاصل شود که عکس‌هایی که توسط دوربین‌ها ثبت می‌شود، به‌درستی ذخیره و مدیریت شوند.
اگر هوش مصنوعی نتواند استفاده از گوشی موبایل را در عکسی شناسایی کند، این عکس تا یک ساعت پس از ثبت، حذف خواهد شد؛ اما چنانچه هوش مصنوعی استفاده از گوشی موبایل را تشخیص دهد و مأموران راهنمایی و رانندگی این تشخیص را غلط ارزیابی کنند، عکس مورد نظر تا ۴۸ ساعت بعد حذف خواهد شد.
در هر صورت تنها این نکته که بدون اجازه‌ی افراد از آن‌ها عکسبرداری می‌شود، باعث احساس ناراحتی در برخی خواهد شد. درواقع متخصصان حقوقی با این برنامه مشکل دارند؛ چون ممکن است که دوربین‌ها باعث ایجاد چالش‌هایی در سیستم دادگستری شود؛ آن‌ها معتقدند قوانین جدید مربوط به دوربین‌های نظارتی می‌تواند باعث ایجاد یک بدعت خطرناک شود.
براساس قوانین، هر شیء که در دستان رانندگانی که از آن‌ها عکسبرداری شده دیده‌شود، گوشی موبایل فرض خواهد شد و اینگونه تلقی خواهد شد که راننده قصد استفاده‌ی متخلفانه از گوشی تلفن همراه را دارد. بنابراین رانندهی مورد نظر باید بتواند ثابت کند آنچه در دست داشته، گوشی موبایل نبوده‌است؛ درواقع این راننده باید از جایگاه متهم، بی‌گناهی خود را ثابت کند
مایکل مانتاج، عضو جامعه‌ی حقوقی نیوساوث‌ولز در این مورد به کمیته‌ی پارلمان گفته‌است:
این کار باعث می‌شود روندی مورد پذیرش قرار گیرد که براساس آن رفتارهایی به‌عنوان رفتار متخلفانه تلقی شود که لزوما خلافکارانه نیست، اما به‌راحتی قابل پیگرد قانونی خواهد بود.
مانتاج در ادامه‌ی صحبت‌هایش گفته‌است رفتارهایی که با استفاده از دوربین، خلافکارانه تلقی می‌شوند «باعث می‌شود تصویر مردم از دوربین‌ها به‌عنوان ابزاری برای اعمال دقیق قوانین ترافیکی تغییر کند و حتی در برخی بخش‌ها این تفکر را (که در حال حاضر هم وجود دارد) که دوربین‌ها ابزاری برای افزایش درآمد هستند، نه برای افزایش امنیت، تقویت کند.»
مایکل کاربوی، مسئول اداره‌ی پلیس نیوساوث‌ولز اثبات بی‌گناهی پس از ظن به خلاف را برای ایجاد بازدارندگی حیاتی دانسته است؛ این دیدگاه از حمایت هاو مک مستر مسئول سازمان حمل‌و‌نقل جاده‌ای استرالیا برخوردار است.
او در این مورد به کمیته‌ی مجلس گفته‌است:
ما هیچ مشکلی با اثبات معکوس نداریم. دلیل ما برای این حرف این است که تکنولوژی تاکنون توانسته‌است توانایی خود را در شناسایی رفتاری که افراد در وسایل نقلیه‌ی موتوری خود انجام می‌دهند، به اثبات رسانده‌است.
با اینکه انسان‌ها به قدرت الگوریتم‌ها بیش از اندازه ایمان دارند، اما این تکنولوژی تا اثبات کامل توانایی‌هایش فاصله‌ی زیادی دارد. به همین دلیل تلاش برای اثبات ناصحیح بودن تشخیص تکنولوژی (در اینجا تشخیص استفاده از موبایل توسط راننده) یک تصمیم خطرناک است؛ پس باید منتظر بود و دید که نتیجه‌ی استفاده از دوربین‌ها چه خواهد بود.
قرار است سیستم دوربین‌های ترافیکی نیوساوث‌ولز تا سه سال آینده گسترش یابد و هدف‌گذاری مسئولان این بخش از استرالیا آن است که در سال ۲۰۲۳ بتوانند ۱۳۵ میلیون چک را انجام دهند. جالب است بدانید تا سال ۲۰۱۹، تعداد وسایل نقلیه‌ی موتوری ثبت شده در استرالیا ۱۹٫۵ میلیون دستگاه است.
