لری تسلر، دانشمند علوم کامپیوتری که برای ایجاد مفاهیم رایانه‌ای برش (Cut)، کپی (Copy) و جاگذاری (Paste) شناخته‌شده است، در سن ۷۴ سالگی درگذشت. این دانشمند به‌اندازه‌ی بیل گیتس و استیو جابز مشهور نبود، اما نقش مهمی در دسترسی افراد فاقد مدرک مهندسی کامپیوتر به کامپیوترهای شخصی داشت.

براساس گزارشی از وب‌سایت Gizmodo، تسلر در سال ۱۹۴۵ در شهر نیویورک چشم به جهان گشوده و علوم کامپیوتر را در دانشگاه استنفورد آموخته بود. او پس از کار روی تحقیقات هوش مصنوعی، در سال ۱۹۷۳ میلادی وارد مرکز تحقیقاتی آلتو پالو (PARC) وابسته‌به شرکت زیراکس (Xerox) شد و در آنجا توابع کپی، برش و جاگذاری را توسعه داد. این مفاهیم، بعدها به ابزار اصلی ساخت بلوک‌های رابط کاربری، در برنامه‌های ویرایش متن و تمامی سیستم‌های عامل رایانه‌ای تبدیل شد.

مرکز تحقیقاتی PARC‌، بیشتر به‌خاطر تلاش‌های اولیه‌ی خود روی رابط‌های کاربری گرافیکی و نحوه‌ی تعامل با این نرم‌افزارها ازطریق ابزار ماوس مشهور است. دلیل دیگر برای شهرت مؤسسه‌ی تحقیقاتی یادشده، الهام‌گرفتن بنیان‌گذار اپل، استیو جابز، از تحقیقات اولیه‌ی این مرکز و استفاده از آن برای توسعه‌ی ایده‌های بهترِ مشابه در محصولات اپل است. هنگام دیدار استیو جابز از مؤسسه‌ی PARC، او با تسلر نیز ملاقات کرده بود.

او همچنین خالق مفهومی با نام محاسبات بی‌حالت (modeless) بود. این مفهوم به‌معنی نداشتن حالتهای مختلف در برنامه‌ای است که ورودی کاربران، بسته‌به حالتی که برنامه ارائه می‌دهد، تأثیرات مختلفی داشته باشد. این مفهوم آن‌زمان چندان رایج نبود، اما حالا کاملا واضح به‌نظر می‌رسد. درواقع مفهوم ایده‌ی modeless این است که عملکردهای کاربران همچون حرکت‌دادن ماوس یا میانبرهای صفحه‌کلید همیشه یک نتیجه داشته باشند. در آن زمان رایج بود که برخی عملکردها، در نرم‌افزار‌های مختلف کارهای مختلفی انجام دهند. حتی یک دکمه در صفحه‌کلید، کارایی مختلفی در حالت‌های مختلف یک نرم‌افزار داشت.

در وب‌سایت شخصی تسلر نوشته شده است او و همکارش، تیم مات، ایده‌ی یادشده را هنگام کار در PARC روی ویرایشگر متن Gypsy توسعه دادند. او استدلال کرد که مفهوم «حالت» گیج کننده است و باید کنار گذاشته شود و کاربر با انجام اقداماتی مشابه در تمامی نرم‌افزارها، نتیجه‌ای مشابه به‌دست آورد. تسلر آن‌قدر به محاسبات بی‌حالت اعتقاد داشت که URL وب‌سایت مشاوره‌اش را nomodes.com انتخاب کرد. در این وب‌سایت تصویری درج شده است که به‌نظر می‌رسد مربوط‌به پلاک خودروی این مهندس باشد؛ روی این پلاک عبارت NOMODES نوشته شده است.

در سال ۱۹۸۰ میلادی، تسلر به اپل ملحق شد و تا پایان سال ۱۹۹۷ در شرکت مذکور کار می‌کرد. او در زمان حضورش در اپل، روی محصولاتی همچون کامپیوتر مکینتاش، QuickTime، Lisa و تبلت (PDA) نیوتن مشغول کار بود. به‌لطف زحمات تسلر، مکینتاش و لیزا اولین رایانه‌های شخصی بودند که به عملیات برش، کپی و جاگذاری محبوبیت بخشیدند. براساس گزارش Gizmodo، این مهندس در سال ۱۹۹۳ توانست عنوان دانشمند ارشد را کسب کند؛ عنوانی که دیگر بنیان‌گذار اپل، استیو وزنیاک، پیش‌تر بدان دست یافته بود.

تسلر پس از ترک اپل در شرکت Stagecast مشغول به‌کار شد؛ استارتاپی که پیش‌تر از اپل جدا شده بود و نرم‌افزارهای آموزشی توسعه می‌داد. او همچنین مدت زمانی را در شرکت‌های آمازون، یاهو و 23andMe صرف کرد. مهندس کهنه‌کار زیراکس از سال ۲۰۰۹ به‌عنوان مشاور UX (تجربه‌ی کاربری) کار می‌کرد.